przekraczać

przekraczać
przekraczać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, przekraczaćam, przekraczaća, przekraczaćają, przekraczaćany {{/stl_8}}– przekroczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIa, przekraczaćczę, przekraczaćczy, przekraczaćczony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przemieszczać się, przechodzić przez coś; osiągać punkt znajdujący się dalej, niż coś sięga': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przekraczać granicę. Przekroczyć próg. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'osiągać poziom, stopień przewyższający coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przekroczyć pięćdziesiątkę. Przekroczyć dopuszczalną prędkość. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • przekraczać — Coś przekroczyło wszelkie granice zob. granica 3. Ktoś przekroczył wszelkie granice zob. granica 4. Przekroczyć miarę zob. miara 5. Przekroczyć Rubikon zob. Rubikon. Przekroczyć smugę cienia zob. smuga …   Słownik frazeologiczny

  • przekraczać — → przekroczyć …   Słownik języka polskiego

  • przekroczyć — dk VIb, przekroczyćkroczę, przekroczyćkroczysz, przekroczyćkrocz, przekroczyćczył, przekroczyćczony przekraczać ndk I, przekroczyćam, przekroczyćasz, przekroczyćają, przekroczyćaj, przekroczyćał, przekroczyćany 1. «zrobić krok przez coś; przejść …   Słownik języka polskiego

  • pozwolić — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… …   Słownik frazeologiczny

  • pozwalać — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… …   Słownik frazeologiczny

  • czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… …   Słownik języka polskiego

  • faulować — ndk IV, faulowaćluję, faulowaćlujesz, faulowaćluj, faulowaćował, faulowaćowany sport. «przekraczać przepisy gry, stosując niedozwolone chwyty, uderzenia lub nadużywając siły wobec przeciwników» Drużyna faulująca. ‹z ang.› …   Słownik języka polskiego

  • granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… …   Słownik języka polskiego

  • nieprzekraczalny — «taki, którego nie można przekraczać lub przez który nie wolno przejść (zwykle w przen.)» Nieprzekraczalny termin. Nieprzekraczalna granica …   Słownik języka polskiego

  • siedemdziesiątka — ż III, CMs. siedemdziesiątkatce; lm D. siedemdziesiątkatek 1. «siedemdziesiąt jedności; liczba 70» 2. pot. «o wieku: siedemdziesiąt lat» Dożyć siedemdziesiątki. ◊ Komuś stuknęła siedemdziesiątka «ktoś skończył siedemdziesiąt lat» 3. pot.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”